Απαντήσεις
1 Αμφοτερόπλευρη επιπεφυκίτιδα συνδυαζόμενη με λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού.
2 Το πιθανότερο αίτιο είναι Αδενοϊός.
Επιπεφυκίτιδα παρατηρείται συχνά σε πολλές λοιμώξεις της παιδικής ηλικίας. Η συχνότερη αιτία επιπεφυκίτιδας είναι η λοίμωξη από Αδενοϊούς. Εκτός από επιπεφυκίτιδες οι Αδενοϊοί προκαλούν επίσης λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού και του γαστρεντερικού συστήματος. Οι περισσότερες από αυτές είναι ήπιες και αυτοπεριοριζόμενες στους ανοσοεπαρκείς. Τα παιδιά μολύνονται συχνότερα από τους ενήλικες.
3 Οι Αδενοϊοί εισέρχονται στα κύτταρα συνδεόμενοι με τον υποδοχέα coxsackie adenovirus
receptor (CAR) και ακολουθεί ενδοκυττάρωση μεσολαβούμενη από τον υποδοχέα.
4D. Πρόκειται για επιπεφυκίτιδα από Αδενοϊό, που μεταδίδεται συχνά με κολύμπι σε μολυσμένα νερά (πισίνες ή λιμνούλες)
5A. Οι Αδενοϊοί είναι ιοί με γραμμικό DNA και ινίδια που προεξέχουν από τις κορυφές των πεντονίων. Το B περιγράφει τους ιούς polyoma και papillomavirus, το C ιούς όπως rhabdoviruses, orthomyxoviruses, paramyxoviruses, το D herpesviruses και το E τον ιό της ηπατίτιδας B.
6E. Οι ορότυποι 40, 41, και 42 σχετίζονται με γαστρεντερίτιδα των βρεφών. Οι ορότυποι 4 και 7, προκαλούν συχνά λοιμώξεις του ανώτερου αν/κού σε νεοσύλλεκτους, ενώ οι 19 και 37 έχουν ενοχοποιηθεί για επιδημική κερατοεπιπεφυκίτιδα.
Περίληψη
Οι Αδενοϊοί είναι γυμνοί (χωρίς φάκελλο) ιοί με γραμμικό δίκλωνο DNA, 20εδρικό καψίδιο και ινίδια που προεξέχουν από τις κορυφές των πεντονίων. Τα ινίδια περιέχουν τις πρωτεΐνες προσκόλλησης και λειτουργούν και ως αιμαγλουτινίνη. Υπάρχουν >100 ορότυποι. Σύνδεση για είσοδο στο κύτταρο: τα ινίδια συνδέονται με coxsackie – adenovirus receptor, ενδοκυττάρωση, μεταφορά και πολλαπλασιασμός στον πυρήνα του κυττάρου – ξενιστή μέσω DNA πολυμεράσης που κωδικοποιείται από τον ιό.
Μολύνουν επιθηλιακά κύτταρα αναπνευστικού, επιπεφυκότα, γαστρεντερικού. Μετάδοση από άτομο σε άτομο με αναπνευστικά σταγονίδια και εντεροστοματική οδό. Συχνή η μετάδοση και μέσω αντικειμένων, διότι είναι ιοί χωρίς φάκελλο και συνεπώς ανθεκτικοί στην αποξήρανση και τα απολυματικά. Προκαλούν λυτικές λοιμώξεις στα επιθηλιακά κύτταρα και λαθάνουσες στο λεμφικό ιστό με ενσωμάτωση του ιικού DNA στο γονιδίωμα του ξενιστή. Σε συνθήκες στρες μπορεί να συμβεί αναζωπύρωση με επακόλουθη ιαιμία και διασπορά σε διάφορα όργανα. Ιδιαίτερη σημασία έχει αυτό επί ανοσοκαταστολής (Οι Αδενοϊοί είναι επικίνδυνοι για τους ανοσοκατασταλμένους).
Κλινικές εκδηλώσεις : συνήθως σε παιδιά < 3ετών, πυρετός, βήχας, φαρυγγίτιδα, τραχηλική λεμφαδενίτιδα, επιπεφυκίτιδα και γαστρεντερίτιδα (ορότυποι 40, 41, 42). Διάρκεια : 3-5 ημέρες. Σοβαρότερες λοιμώξεις: λαρυγγίτιδα, βρογχιολίτιδα, πνευμονία. Άλλες: αιμορραγική κυστίτιδα, ηπατίτιδα.
Διάγνωση: με βάση την κλινική εικόνα και το ιστορικό, επιβεβαίωση αν χρειάζεται με PCR, κυτταροκαλλιέργεια, ELISA, ICT.
Θεραπεία δεν υπάρχει, Υπάρχουν ζώντα εμβόλια για τους οροτύπους 4 και 7 που χρησιμοποιούνται στο στρατό. Πρόληψη: καλή υγιεινή, πλύσιμο των χεριών, απομόνωση των μολυσμένων ατόμων.
