Τι μπορεί να μας πεί το εργαστήριο από ένα κλινικό δείγμα;
- Αν ναι ποιό είναι αυτό το μικρόβιο；(Ταυτοποίηση του μικροβίου)
- Υπάρχει μικρόβιο στο δείγμα；(Ανίχνευση, απομόνωση)
- Πώς μπορούμε να το καταστρέψουμε; (Έλεγχος ευαισθησίας στα αντιβιοτικά).
Άρα, σκοπός του μικροβιολογικού εργαστηρίου είναι…
- Να διαπιστώσει την παρουσία ή απουσία μικροβίων που μπορεί να ενέχονται στη νόσο του ασθενούς, σε ένα δείγμα
- Να ταυτοποιήσει το μικρόβιο
- Να ελέγξει την ευαισθησία του μικροβίου στα αντιμικροβιακά φάρμακα
Παράδειγμα…
Ασθενής προσέρχεται παραπονούμενη για συχνουρία, δυσουρία και υπερηβικό άλγος από διημέρου. Δεν έχει πυρετό, ούτε αναφέρει κολπική έκκριση. Τίθεται η κλινική υποψία ουρολοίμωξης (συγκεκριμένα κυστίτιδας).
Κλινικό δείγμα εκλογής για την εργαστηριακή διάγνωση: ΟΥΡΑ
Η εργαστηριακή επιβεβαίωση της λοίμωξης θα γίνει με Γενική (εξέταση) ούρων και καλλιέργεια ούρων.
Στη Γενική εξέταση ούρων
1. θα εξετασθούν βιοχημικά τα ούρα για παρουσία πρωτεΐνης, αιμοσφαιρίνης, νιτρωδών κλπ. (περισσότερα στο επόμενο εξάμηνο) και
2. θα εξετασθεί το ίζημα των ούρων, μετά από φυγοκέντρηση, για παρουσία πυοσφαιρίων (ουδετεροφίλων), ερυθρών, και βακτηρίων. Θα γίνει δηλαδή ένα νωπό παρασκεύασμα ιζήματος ούρων το οποίο θα μικροσκοπηθεί στο οπτικό μικροσκόπιο σε μεγέθυνση 400x (με το σαραντάρη φακό).
Η γενική εξέταση ούρων μας πληροφορεί αν υπάρχει φλεγμονή (ουδετερόφιλα και ενδεχομένως ερυθρά) στο δείγμα, αλλά δεν δίνει αρκετά στοιχεία για να ταυτοποιηθεί το μικρόβιο. Αυτό ισχύει για τα περισσότερα βακτήρια, δηλαδή η μορφολογία τους στα νωπά αλλά και τα χρωματισμένα κατά Gram παρασκευάσματα δεν αρκεί για την ταυτοποίησή τους. Προχωρούμε λοιπόν σε καλλιέργεια του δείγματος των ούρων, και από τις απομονωμένες αποικίες του βακτηρίου σε ταυτοποίηση με βιοχημικές μεθόδους και έλεγχο της ευαισθησίας του στα αντιβιοτικά.
