Η μελέτη της Ειδικής Μικροβιολογίας (Μικροβιολογίας ΙΙ)
Βοηθά πολύ να έχει κανείς ήδη γνώσεις περί δομής, φυσιολογίας, ταξινόμησης, γενετικής και παθογένειας των βακτηρίων, περί δομής μυκήτων, πρωτοζώων και ελμίνθων, περί δομής των ιών, περί μηχανισμών δράσης των αντιβιοτικών και αντοχής των βακτηρίων σε αυτά, περί επιδημιολογίας των λοιμώξεων (τρόπος μετάδοσης, δεξαμενές, φάσεις εξέλιξης μιας λοίμωξης) και περί ανοσολογικής απόκρισης στα μικρόβια.
Η ύλη της Μικροβιολογίας ΙΙ περιλαμβάνει
- Ειδικές γνώσεις ανά μικρόβιο: μορφολογία, βασική φυσιολογία, οικολογία και επιδημιολογία (προδιαθεσικοί παράγοντες, δεξαμενή στη φύση, τρόπος μετάδοσης), παράγοντες λοιμογονικότητας, κλινικές εκδηλώσεις, τρόποι εργαστηριακής διάγνωσης, θεραπεία και πρόληψη της λοίμωξης
- Γνώσεις για τις λοιμώξεις ανά συστήματα: Αίτια λοιμώξεων ανά σύστημα, ποιά είναι τα κλινικά δείγματα εκλογής για την εργαστηριακή διάγνωση της λοίμωξης και πώς συλλέγονται, ποιές διαγνωστικές μέθοδοι εφαρμόζονται και πώς ερμηνεύονται τα αποτελέσματά τους.
Παρατηρήσεις
- Η ύλη της Ειδικής Μικροβιολογίας είναι ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ και έχει τεράστια ποικιλία.
- ΠΟΛΛΕΣ από αυτές τις γνώσεις είναι απαραίτητες όχι μόνο για τις εξετάσεις της Μικροβιολογίας ΙΙ αλλά για τη μετέπειτα ζωή (κυρίως των ασθενών).
- Θα χρειαστεί να απομνημονεύσει κανείς πολλά νέα πράγματα, πρώτα απ’όλα τα ονόματα των μικροβίων που πρέπει να μάθει να τα γράφει και να τα προφέρει κατά το δυνατόν σωστά.
Τι μπορεί να κάνει κανείς προκειμένου να μπορέσει να συγκρατήσει όσο το δυνατόν περισσότερα από αυτά που θα μάθει, για όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο;
- Τα μικρόβια είναι πολλά και το καθένα έχει δικά του χαρακτηριστικά. Ορισμένα χαρακτηριστικά είναι κοινά για ορισμένες ομάδες μικροβίων, ενώ άλλα διαφέρουν. Καλό είναι να μελετήσει κανείς τα μικρόβια σε ομάδες που έχουν κοινά χαρακτηριστικά π.χ. Gram-θετικά βακτήρια (που μπορεί περαιτέρω να διακρίνει σε κόκκους, βακτηρίδια, σπορογόνα και μη, ευθέα και διακλαδιζόμενα κλπ.) και να εντοπίσει τις ομοιότητες και τις διαφορές.
2. Πολύ βοηθητικά είναι τα διαγράμματα περισσότερο ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΦΤΙΑΧΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ, π.χ. περιλήψεις για κάθε μικρόβιο ειδικά χρησιμοποιώντας κωδικοποίηση με χρώματα. Μπορεί να κωδικοποιήσει κανείς ό,τι πληροφορία θέλει π.χ. να γράφει για Gram-θετικά βακτήρια με μπλέ και για τα Gram-αρνητικά με κόκκινο, ή για τους DNA ιούς με μπλέ και τους RNA με κόκκινο, να κωδικοποιήσει χρωματικά ομάδες αντιβιοτικών ή ζωντανά / νεκρά / ανασυνδυασμένα / εμβόλια υπομονάδων κλπ.
3. Χρήσιμοι είναι και οι συγκεντρωτικοί πίνακες, είτε τους φτιάξει κανείς μόνος του είτε τους βρεί σε βιβλία επαναλήψεων όπως εκείνα για την προετοιμασία για USMLE (π.χ. W. Levinson)
4. Τέλος, είναι σημαντικό οι γνώσεις να συνδέονται με την κλινική τους σημασία, έτσι συγκρατούνται καλύτερα (και εν τέλει οι γνώσεις μικροβιολογίας χρειάζονται για την αντιμετώπιση κλινικών περιστατικών). Χρησιμοποιείστε λοιπόν κλινικά σενάρια στη μελέτη σας.
Συνεπώς, οι γενικές οδηγίες για τη μελέτη της Ειδικής Μικροβιολογίας θα μπορούσαν να συνοψιστούν ως εξής:
1. Σπάστε την ύλη σε μικρά κομμάτια τα οποία θα επαναλαμβάνετε σε τακτά χρονικά διαστήματα στη διάρκεια του εξαμήνου.
2. Μελετήστε γράφοντας -και ξαναγράφοντας- σύντομες σημειώσεις με τις βασικές γνώσεις για κάθε μικρόβιο και λοίμωξη ανά σύστημα.
3. Αφού διαβάσετε για ένα μικρόβιο προσποιηθείτε ότι είστε εξεταστής. Τι θα ρωτούσατε το μαθητευόμενό σας για το μικρόβιο; Μπορείτε να απαντήσετε σε αυτές τις ερωτήσεις;
4. Μελετήστε κλινικά περιστατικά. Διαβάζοντας το περιστατικό: ποιά λοίμωξη υποπτεύεστε ότι έχει ο ασθενής; Ποιά μικρόβια θα μπορούσαν να την προκαλέσουν; Ποιό κλινικό δείγμα πρέπει να συλλεγεί και ποιές εργαστηριακές εξετάσεις να γίνουν; Έχοντας τα αποτελέσματα των εξετάσεων αυτών είμαστε πιο κοντά στον εντοπισμό του συγκεκριμένου αιτίου;
