1. Πού απέκτησε ο ασθενής το μικρόβιο; Ποιοί παράγοντες του ξενιστή συνέβαλαν στο να αποκτήσει ο πνευμονιόκοκκος πρόσβαση στον πνεύμονα;
Δεν μπορούμε να ξέρουμε ακριβώς από ποιόν, αλλά το σίγουρο είναι ότι το μικρόβιο προήλθε από κάποιον αποικισμένο άνθρωπο τον οποίο συναναστράφηκε. Το μικρόβιο του μεταδόθηκε με αναπνευστικά σταγονίδια και εγκαταστάθηκε στο ρινοφάρυγγά του. Στη συνέχεια, τα βακτήρια έφθασαν με μικροεισρόφηση από το ανώτερο στο κατώτερο αναπνευστικό σύστημα. Παράγοντες που συνέβαλαν στο να αναπτύξει τελικά πνευμονία και όχι να παραμείνει απλά ασυμπτωματικός φορέας, ήταν το κάπνισμα και η προσφάτως προηγηθείσα ιογενής λοίμωξη. Αμφότεροι αυτοί οι παράγοντες δυσχεραίνουν την απομάκρυνση των εισπνεομένων σωματιδίων από το κροσσωτό επιθήλιο και επηρεάζουν αρνητικά τη φαγοκυτταρική δράση των κυψελιδικών μακροφάγων.
2. Τι θα έπρεπε να σκεφτούμε αν ή αρχική θεραπεία δεν είχε αποτέλεσμα;
Αν υπήρχε μεγάλος αριθμός μικροβίων, η χορήγηση ταχέως βακτηριοκτόνου αντιβιοτικού, που οδηγεί σε απελευθέρωση θραυσμάτων του κυτταρικού τοιχώματός τους, αυξάνει τη φλεγμονώδη απόκριση στον πνεύμονα. Μια άλλη πιθανότητα είναι η αντοχή στα αντιβιοτικά. Ωστόσο, αυτό θα ήταν πιθανότερο αν είχαν χρησιμοποιηθεί αντιβιοτικά, στα οποία έχει παρατηρηθεί εμφάνιση αντοχής, όπως β-λακτάμες και μακρολίδες. Ο ασθενής αντιμετωπίστηκε θεραπευτικά με λεβοφλοξασίνη, στην οποία είναι ασυνήθης η αντοχή.
3. Αν η ανοσολογική απόκριση του ασθενούς δεν μπόρεσε να αναχαιτήσει τη λοίμωξη, γιατί ο εμβολιασμός θα μπορούσε να την αποτρέψει ή να βελτιώσει την έκβασή της;
Ο εμβολιασμός εφοδιάζει τον ασθενή με αντισώματα ειδικά για τους 23 συχνότερα απαντώμενους οροτύπους του πνευμονιοκοκκικού ελύτρου. Όταν τα αντισώματα αυτά κυκλοφορούν, τα μικρόβια στις κυψελίδες μπορούν να οψονινοποιηθούν με αντισώματα και συμπλήρωμα (μέσω της κλασσικής οδού). Με την εισροή των πολυμορφοπυρήνων λευκοκυττάρων στις κυψελίδες τα βακτήρια θα φαγοκυτταρωθούν και θα καταστραφούν ταχύτατα, σταματώντας τη διασπορά της λοίμωξης.
